اسکواش

اسکواش :

مختصری از ورزش و اصول بازی:

ورزش اسکواش بر دو نوع است: اسکواش راکت و اسکواش تنیس.
1- اسکواش راکت:
نوعی باز ی است که در یک زمین چهار دیواری بازی می شود و هر بازیکن به طور متناوب توپ کوچکی را با راکت به دیوار مقابل می زند و بازیکن طرف دیگر باید آن را به دیوار مزبور بر گرداند.
این ضربه ها با سرعت و زاویه زده می شود که بازیکن حریف نتواند توپ را به دیوار مقابل برگرداند، بازی با زدن سرویس آغاز می گردد و پس از برخورد به دیوار با زاویه مشخص و حساب شده ای وارد زمین سرویس می گردد.
مسابقه شامل سه یا پنج گیم و هر گیم دارای 9 امتیاز می باشد.

2- اسکواش تنیس:
این بازی نظیر اسکواش راکت است در همان زمین نیز بازی می شود با این تفاوت که فقط سرویس زننده می تواند امتیاز کسب کند و به جای اینکه در جایگاه سرویس قرار گیرد در زمین سرویس می ایستد و توپ را با ضربه حساب شده ای می زند تا در جلو خط سرویس آن طرف زمین فرود آید توپ هنگام برخورد به دیوار با سرعت بر می گردد.
 معمولا سالن اسکواش از 4 الی 8 زمین بازی تشکیل می شود که هر زمین ابعاد 4/6 ×75/9 متر و با ارتفاع 7/5 متر پیش بینی می گردد.
در بازیهای المپیک و بین المللی از دیوارهای شیشه ای نشکن برای دور زمین استفاده می شود که در این صورت حد اقل یک متر حریم در خارج دیوار ها منظور می گردد و ابعاد به 2/7 ×2/9 × 5/12 متر خواهد رسید.
در سالنهای اسکواش، بسته به نیازهای منطقه ای ممکن است در پشت سر بازیکنان و با استفاده از شیشه های ضخیم سالنی با ظرفیت 50 الی 100 نفر با هزینه مختصر ایجاد نمود. در سالنهای ویژه که برای انجام مسابقات بین المللی در نظر گرفته می شود ممکن است با پیش بینی دیوارهای شیشه ای بیشتر امکانات تماشا را افزایش داد.

تاریخچه:

رشته ورزشی اسکواش تاریخچه ای خاص دارد. بازی هایی که با استفاده از دیوارو پرتاب انواع توپ های دست سازی مثل توپ های پارچه ای و چوبی و.... به سمت آن و کنترل آن در            برگشت ها در بسیاری از کشورها وجود داشته است. حتی امروزه در برخی از بازی های سنتی و بومی کشورها. شکلی از نوع فعالیت ها به چشم می خورد. از جمله بازی هایی که در آن با استفاده از مشت، چوب یا راکت به توپی ضربه زده می شود. درحدود سال 1148 میلادی یک سرگرمی به نام کف دست میان فرانسویان متداول بود. اوایل قرن 19 میلادی فکر استفاده از راکت و توپ باعث بوجود آمدن گونه های مختلف از بازی ها شد. زندانی های زندان فلیت برای سرگرمی با راکت توپ را به دیوار می زدند و باعث ظهور بازی ئی به نام راکتس شدند. در سال 1820 میلادی بازی راکتس به طرز عجیبی به چند مدرسه در انگلستان راه یافت و با رونق گرفتن این بازی در مدارس، در سال 1830 اسکواش در مدرسه  هارو به وجود آمد. شاگردان این مدرسه به کمک راکت سعی می کردند با قدرت به توپ ضربه بزنند و هنگام برگشت آن از دیوار دوباره خود را به آن برسانند و این عمل را تکرار کنند.

جاذبه ها و هیجان بازی به زودی باعث رشد آن شد تا جاییکه در سال 1864 میلادی اسکواش رسمیت یافت و نخستین زمین های اختصاصی آن ساخته شد. مانند بسیاری از ورزش های آن زمان، اسکواش نیز استاندارد مشخصی برای شیوه بازی، ساخت و ابعاد زمین و وسایل لازم خود نداشت. از سال 1874 میلادی این بازی و مسابقاتش در انگلیس رسمیت پیدا کرد و در سال 1883 اولین زمین اسکواش در آکسفورد انگلیس، ساخته شد و در سال 1911 انگلیسی ها قانون بازی اسکواش و ابعاد زمین آن را ضابطه مند کردند و این ضوابط به مرور به شکل امروزی درآمد. در سال 1967 فدراسیون بین المللی اسکواش با 7 کشور مصر، انگلستان، استرالیا، آفریقای جنوبی، پاکستان، هند و زلاندنو شکل گرفت و در سال 1992 نام آن به فدراسیون جهانی اسکواش تغییر کرد. کشورهای عضو این فدراسیون به مرور افزایش یافت تا جاییکه در ابتدای سال 2004 تعداد اعضای آن به 150عضو رسید. این فدراسیون مورد تائید کمیته بین المللی المپیک و عضو انجمن عمومی فدراسیون های ورزشی بین المللی اسکواش گردید. این بازی از حدود 1320 با ورود کارکنان انگلیسی شرکت نفت به آبادان و ساخت سالن اسکواش برای بازی و تفریح خودو اعضای خانواده شان وارد ایران شد. در سال 1345 در استان های خوزستان و تهران، سالن های تمرینی داشت که با توسعه آن در           مکان های بیشتری ساخته شد. شهرهای اهواز، مسجد سلیمان و تهران از اولین شهرهایی ایران در    راه اندازی این رشته بودند. اولین فدراسیون اسکواش در سال 1353 به ریاست عباسقلی بختیار و به دبیری دکتر محمود نائینی تاسیس شد. اما پس از یکسال منحل گردید. تا اینکه در سال 1372 به همت غلامحسین فرزامی و به ریاست ایشان مجددا این فدراسیون تاسیس و در سال 1994 میلادی به عضویت فدراسیون آسیایی در آمد. از سال 1382 حمید قاسمی مسئولیت این فدراسیون را برعهده گرفته است و تا کنون 14 هیات استانی در این رشته فعال شده است. به دلیل ویژگی های اختصاصی و منحصر به فرد این رشته به زودی در سطح کشورهای پیشرفته و برخی کشورهای جهان سوم و درحال توسعه گسترش یافت .◄